هگزاجکت 30®

هر میلی لیتر حاوی 300 میلی گرم اکسی تتراسایکلین (دی هیدرات) و 20 میلی گرم فلونیکسین (مگلوماین) است.

اکسی تتراسایکلین از سنتز پروتئین باکتری های در حال رشد جلوگیری کرده و این عمل را از طریق ممانعت از اتصال آمینواسیل ترانسفر ریبونوکلئیک اسید (aa-tRNA) بر روی ریبوزوم (واحد 30s‌‌ ریبوزومال) اعمال می کند و از طرفی این دارو باعث کاهش تبدیل گلوتامات به پروتئین سلولی شده و از این طریق از رشد باکتری ها جلوگیری‌‌ می کند. به نظر می رسد تتراسایکلین ها بر روی واحد 50s‌‌ ریبوزوم ها نیز اثر گذاشته و باعث تغییر نفوذپذیری ‌باکتری های حساس می شوند.

فلونیکسین همانند سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی  (NSAIDs)‌، باعث مهار آنزیم سیکلواکسیژناز شده و بدین ترتیب مانع سنتز پروستاگلاندین ها و ترومبوکسان شده و باعث کاهش درد، تب و التهاب می شود.

فلونیکسین باعث تغییر در حرکات دستگاه گوارش نمی شود و می تواند در حیوانات مبتلا‌ ‌به شوک سپتیک، باعث بهبود جریان خون شود.

ترکیب این دو ماده موثره با هم سبب می شود تا بیماری های عفونی سریع تر و بهتر بهبود یافته و توزیع آنتی بیوتیک در محل اثر خود بیشتر از حالتی شود که فلونیکسین را به همراه ندارد.

برای درمان بیماری حاد تنفسی ناشی از مانهیمیا همولیتیکا و پاستورلا مولتیسیدا که اثرات ضدالتهابی و ضد تب آن نیز مورد نیاز است، کاربرد دارد.

تزریق به صورت عمیق داخل عضلانی است.

یک میلی لیتر به ازای هر 10 کیلوگرم وزن بدن (معادل 30 میلی گرم اکسی تتراسایکلین و 2 میلی گرم فلونیکسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تنها در یک نوبت ( به صورت تک دوز)‌‌‌.

حداکثر میزان تزریق در یک موضع 15 میلی لیتر است.

استفاده از این دارو در حیواناتی که دچار بیماری های قلبی، کبدی یا کلیوی هستند به علت احتمال بروز خونریزی یا زخم در دستگاه گوارش به دلیل حساسیت زیاد این حیوانات به دارو ممنوع است.

استفاده از آن در حیواناتی که دهیدراته یا هیپوولمیک هستند به علت ریسک افزایش خطر مسمومیت کلیوی ممنوع است.

در موارد بسیار نادر ممکن است واکنش های ازدیاد حساسیت بروز کند.

به دنبال تزریق داخل عضلانی دارو معمولا ممکن است در محل تزریق واکنش موضعی گذرایی مشاهده شود که ممکن است تا 30 روز پایدار باشد. در این موارد ممکن است افزایش خفیف دمای بدن نیز مشاهده شود.

تزریق دو برابر دوز پیشنهادی می تواند منجر به اسهال خونی گذرایی شود که به صورت خود به خودی طی 48 تا 72 ساعت برطرف می شود.

گوشت و احشاء: 28 روز

در گاوهایی که شیر آنها مصرف انسانی دارد، نباید استفاده شود.

استفاده در حیوانات زیر 6 هفته یا حیوانات مسن به دلیل احتمال بروز خطرات بیشتر ممنوع است.

در صورت اضطرار در مصرف این دارو، کاهش دوزاژ و مراقبت های بالینی مدیریتی توصیه می شود.

بعضی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ممکن است به میزان زیادی با پروتئین های پلاسما متصل شوند و بدین صورت با سایر داروهایی که تمایل زیادی برای اتصال به پروتئین های پلاسما دارند دچار رقابت شده و منجر به بروز مسمومیت شوند.

تا 24 ساعت پس از مصرف این دارو، از سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده نکنید.

استفاده همزمان این دارو با سایر داروهای نفروتوکسیک و کورتیکواستروئید ها مجاز نیست.

استفاده از تتراسایکلین ها در طی دوره رشد و نمو استخوان ها و دندان ها، برای مثال انتهای دوره ی آبستنی، می تواند منجر به ایجاد رنگ غیر طبیعی در این بافت ها شود.

فلونیکسین برای پرندگان لاشه خوار سمی است، هرچند خطر کمی با قرار گرفتن در معرض مقادیر کم پیش بینی شده دارد.

استفاده از این محصول در دام های آبستن و شیرده توصیه نمی شود.

در صورت تزریق اتفاقی به انسان و بروز واکنش آلرژیک سریعا به پزشک مراجعه کنید.

در صورت تماس اتفاقی با پوست و چشم با آب فراوان بشویید.

در صورت پایداری عوارض ناشی از تماس با دارو به پزشک مراجعه کنید.

چنانچه نسبت به تتراسایکلین حساسیت دارید، از کار با این محصول اجتناب کنید.

در دمای 30-15 درجه سلسیوس و دور از نور نگهداری شود.

پس از اولین استفاده به مدت 28 روز قابل استفاده است.

فروش بدون نسخه دامپزشک ممنوع است.