- - گونه هدف :
- - نوع دارو :
- هورمون
- - طریقه مصرف :
- محلول استریل تزریقی
- - تولید کننده :
- رویان دارو
- - بسته بندی :
- ویال های 10، 20، 50 و 100 میلی لیتری
مشخصات محصول
ترکیب:
هر میلی‌لیتر حاوی 20 میلی‌گرم لیدوکائین و 0001 میلی‌گرم آدرنالین (اپی نفرین) است.
مکانیسم اثر:
لیدوکائین به عنوان تثبیت کننده غشاء و عامل آنتی دیس ریتمیک در نظر گرفته می شود. بی حس کننده های موضعی مانع تولید و هدایت تکانه های عصبی می شوند. به این صورت که داروی مزبور در نفوذ پذیری غشاء سلول نسبت به یون سدیم دخالت کرده و در نتیجه باعث کاهش نفوذ پذیری این غشاء شده و هدایت امواج عصبی را متوقف می کنند. به عبارت دیگر این داروها باعث مهار دپلاریزاسیون غشاء سلول عصبی گشته، در نتیجه از انتشار پتانسیل عمل و هدایت بعدی تکانه عصبی جلوگیری می کنند و بدین وسیله اثر بی حسی داروی مزبور بروز می یابد. لیدوکائین با اثر مستقیم بر بافت عضلانی قلب و به خصوص شبکه پورکنژ سبب کاهش دپلاریزاسیون، خود کاری و تحریک پذیری بطن در طی مرحله 4 دیاستولیک می شود. کاهش قدرت انقباضی، کاهش فشار خون سیستولیک شریانی، کاهش سرعت انتقال هدایت دهلیزی بطنی و افزایش دوره تحریک ناپذیری مطلق از جمله اثرات این دارو بر سیستم قلبی عروقی است. این محصول ممکن است برای پیشگیری از انسداد روده بعد از عمل جراحی موثر باشد.
لیدوکائین ابتدا در کبد متابولیزه می شود و به متابولیت های فعال تبدیل می شود. نیمه عمر لیدوکائین در بیماران با نارسایی قلبی یا بیماری کبدی طولانی می شود. لیدوکائین یک بی‌حس‌کننده موضعی سریع‌الاثر است که حدود دو برابر پروکائین با غلظت برابر سطح بی‌حسی ایجاد می کند.
اپی‌نفرین برای افزایش مدت زمان اثر بی‌حسی و کاهش جذب سیستمیک به محصول افزوده شده است.
موارد مصرف:
یک بی‌حس‌کننده موضعی که برای اعمال بی‌حسی موضعی از طریق تزریق در محل، بلوک عصبی و بی‌حسی اپیدورال در سگ، گربه، گاو، اسب و گوسفند استفاده می‌شود.
مقدار و نحوه مصرف:
همواره باید از کمترین غلظت و دوز ممکن استفاده شود.
تزریق باید به صورت آهسته انجام گیرد.
تزریق داخل وریدی ممنوع است.
بی‌حسی موضعی را می‌توان از طریق تزریق عضلانی یا زیرجلدی به دست آورد.
این محصول به روش های ذیل مصرف می شود:
بی حسی انتشاری: این روش متداولترین راه مصرف این دارو است که به صورت زیر جلدی تزریق می شود و سپس به بافت های اطراف نفوذ می کند.
بی حسی تنه ای یا هدایتی: دارو در کنار تنه عصبی تزریق می شود و نواحی تعصیب شده توسط آن تنه عصبی را بی حس می کند.
بی حسی نخاعی: دارو در داخل مایع نخاعی و زیر پرده مننژ (لایه سخت شامه) تزریق شده و در مقابل ریشه های عصبی قرار می گیرد. این روش در حیوانات کمتر معمول است.
بی حسی نزدیک ستون مهره ای (پاراورتبرال): در این روش شاخه های پشتی و شکمی اعصاب نخاعی در مجاورت محل خروج آن ها از ستون مهره با تزریق دارو بی حس می شوند. این روش اغلب برای جراحی ناحیه تهی گاه (flank) به کار برده می شود.
بی حسی موضعی به شکل L وارونه: این روش جایگزین مناسبی برای بی حسی نزدیک ستون مهره ای (پاراورتبرال) بوده و دارو به شکل انتشاری در زیرپوست و داخل عضله تزریق می شود. مقدار دارو بین 20-10 میلی لیتر بر حسب طول شکاف لاپاراتومی توصیه می شود.
بی حسی اپیدورال: دارو در فضای اپیدورال و بالای لایه سخت شامه تزریق می شود و روی ریشه های عصبی بعد از سخت شامه و قبل از آن که از ستون مهره ها خارج شود، اثر می کند. در این روش دارو وارد مایع مغزی نخاعی نمی شود.
بی حسی اپیدورال خلفی: در فضای اپیدورال بین استخوان ساکروم (خاجی) و مهره دمی اول (C1-S) یا بین مهره دمی اول و دوم (C2-C1) تزریق می شود:
اسب و گاو: 5/1-1 میلی لیتر به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن
گوسفند و بز: 1 میلی لیتر به ازای هر 50 کیلوگرم وزن بدن
بی حسی اپیدورال قدامی: بین آخرین مهره کمری و اولین مهره خاجی تزریق می شود.
گوسفند و بز: 1 میلی لیتر به ازای هر 5 کیلوگرم وزن بدن
سگ و گربه: 1 میلی لیتر به ازای هر 5/4 کیلوگرم وزن بدن
بی حسی عصب شاخی در گاو: 7-5 میلی لیتر
موارد منع مصرف:
استفاده از بی‌حسی اپیدورال در سگ‌هایی که به‌شدت تحریک‌پذیر هستند به علت وجود خطر شوک ممنوع است.
این دارو فقط باید برای حیوانات آرام استفاده شود.
تزریق دارو در بافت ها و کانون های عفونی ممنوع است. در صورت وجود سپتی سمی، خونریزی های شدید، کاهش فشار خون، شوک، بلوک کامل قلبی در فضای اپیدورال تزریق نشود. مصرف بیش از مقدار توصیه شده سبب بروز خواب آلودگی، استفراغ، لرزش، نیستاگموس، حملات ناگهانی قلبی-مغزی، تحریک و هیجان، کاهش فشار خون، افزایش هدایت امواج و انقباضات دهلیزی بطنی می شود.
این محصول به دلیل دارا بودن آدرنالین نباید در بی حسی ناحیه ای داخل وریدی و یا در نواحی انتهایی بدن از جمله سرپستان ها استفاده شود.
مسمومیت:
شدت مسمومیت وابسته به میزان خون‌رسانی در محل تزریق است.
علائم مسمومیت شامل: بی‌هوشی، افت فشار خون، ایست تنفسی، ممکن است اسپاسم عضلات خاص یا تشنج نیز رخ دهد.
درمان مسمومیت شامل: پایین آوردن سر، تنفس مصنوعی، اکسیژن رسانی، تجویز داروهای افزایش‌دهنده فشار خون از طریق وریدی، تجویز مقدار کمی باربیتورات‌های فوق‌کوتاه اثر از طریق وریدی برای کنترل تشنج و اسپاسم
موارد احتیاط:
از تزریق داخل عروقی پرهیز شود. خواب‌آلودگی گذرا ممکن است در حیواناتی که دوز بالایی از لیدوکائین دریافت می‌کنند، رخ دهد.
مصرف بیش از حد می‌تواند منجر به عوارض شدیدتری شود.
بی‌حسی نخاعی در سگ‌ها ممکن است آن‌ها را مستعد شوک کند.
تزریق باید بلافاصله پس از بیرون کشیدن دارو از ویال انجام گیرد، چرا که احتمال واکنش دارو با اجزای سرنگ فلزی وجود دارد.
زمان پرهیز از مصرف:
گوشت: 5 روز
شیر: 4 روز
شرایط نگهداری:
در دمای 30-15 درجه سلسیوس، مکان خشک و دور از نور نگهداری شود.
از یخ‌زدگی محافظت شود.
پس از اولین استفاده به مدت 28 روز قابل مصرف است.
فروش بدون نسخه دامپزشک ممنوع است.
