لیدوکائین هیدروکلراید 2%

هر میلی‌لیتر حاوی 20 میلی ‌گرم لیدوکائین هیدروکلراید است.

لیدوکائین به عنوان تثبیت کننده غشا و عامل آنتی دیس ریتمیک در نظر گرفته می شود. بی حس کننده های موضعی مانع تولید و هدایت تکانه های عصبی می شوند. به این صورت که لیدوکائین در نفوذپذیری غشا سلول نسبت به یون سدیم دخالت کرده و در نتیجه باعث کاهش نفوذپذیری این غشا شده و هدایت امواج عصبی را متوقف می کنند. به عبارت دیگر این داروها باعث مهار دپلاریزاسیون غشا سلول عصبی گشته، در نتیجه از انتشار پتانسیل عمل و هدایت بعدی تکانه عصبی جلوگیری می کنند و بدین وسیله اثر بی حسی این دارو بروز می یابد. لیدوکائین با اثر مستقیم بر بافت عضلانی قلب و به خصوص شبکه پورکنژ سبب کاهش دپلاریزاسیون، خودکاری و تحریک پذیری بطن در طی مرحله 4 دیاستولیک می شود. کاهش قدرت انقباضی، کاهش فشار خون سیستولیک شریانی، کاهش سرعت انتقال هدایت دهلیزی بطنی و افزایش دوره تحریک ناپذیری مطلق از جمله اثرات این دارو بر سیستم قلبی-عروقی است. ممکن است برای پیشگیری از انسداد روده بعد از عمل جراحی موثر باشد.

لیدوکائین به طور اولیه در کبد متابولیزه می شود و به متابولیت های فعال تبدیل می شود.

نیمه عمر لیدوکائین در سگ 9 ساعت است.

در بیماران با نارسایی قلبی یا بیماری کبدی طولانی می شود.

یک بی‌حس کننده موضعی که در ایجاد بی‌حسی انتشاری، بی حسی هدایتی، بی حسی نخاعی و بی‌حسی اپیدورال در سگ، گربه، گاو، اسب و گوسفند استفاده می‌شود.

همیشه کمترین غلظت و دوز ممکن را استفاده کنید.

به آرامی به صورت داخل وریدی استفاده شود.

بی‌حسی انتشاری ممکن است با تزریق عضلانی یا زیر جلدی انجام شود.

دوزهای پیشنهادی برای لیدوکائین هیدروکلراید 2:

اسب:

بلوک عصب ولار                              5-10 میلی‌لیتر

بی حسی اپیدورال خلفی (حیوان ایستاده)    5-12 میلی‌لیتر‌

بی حسی انتشاری                             5-2 میلی‌لیتر‌

گاو:

بی حسی اپیدورال خلفی (حیوان ایستاده)    5 میلی‌لیتر‌

بلوک عصب شاخ (شاخ بری)                 20 میلی‌لیتر

پاراورتربرال (در هر ناحیه)                    15-10 میلی‌لیتر ‌

‌(برای آخرین مهره سینه ای 20 میلی‌لیتر)

بی حسی انتشاری                             10-5 میلی‌لیتر‌

گوساله:

بی حسی اپیدورال                             10-3 میلی‌لیتر

گوسفند و بز:

بی حسی اپیدورال                             7-3 میلی‌لیتر

بی حسی انتشاری                             50-2 میلی‌لیتر‌

سگ:

بی حسی اپیدورال                             10-2 میلی‌لیتر

بلوک شبکه براکیال (سگ متوسط)          10 میلی‌لیتر‌

بی حسی انتشاری                             10-2 میلی‌لیتر‌

گربه:

بی حسی اپیدورال                             2-0/5 میلی‌لیتر‌

بی حسی انتشاری                             4-0/5 میلی‌لیتر‌

بی‌حسی اپیدورال در سگ‌های بسیار مضطرب منع مصرف دارد، زیرا خطر شوک وجود دارد و استفاده از آن باید محدود به حیوانات آرام باشد.‌ میزان سمیت به میزان عروق  ناحیه بستگی دارد.

تزریق دارو در بافت ها و کانون های عفونی ممنوع است.

در صورت وجود سپتی سمی، خونریزی های شدید، کاهش فشار خون، شوک، بلوک کامل قلبی در فضای زیر عنکبوتیه تزریق نشود.

مصرف بیش از مقدار توصیه شده سبب بروز خواب آلودگی، استفراغ، لرزش، نیستاگموس، حملات ناگهانی قلبی – مغزی، تحریک و هیجان، کاهش فشار خون، افزایش هدایت امواج و انقباضات دهلیزی بطنی می شود.

علائم مسمومیت شامل از دست دادن هوشیاری، کاهش فشار خون و کلا‌پس تنفسی است. اسپاسم گروه‌های عضلانی خاص یا تشنج نیز ممکن است رخ دهد‌‌.

پایین آوردن سر، تنفس مصنوعی، قرار دادن ماسک اکسیژن و تزریق داروهای افزاینده فشار خون.

تشنج و اسپاسم با استفاده از مقادیر کمی از باربیتورات‌های کوتاه‌ اثر تزریقی کنترل می‌شوند.

ممکن است در حیواناتی که دوزهای بالای لیدوکائین دریافت می‌کنند خواب ‌آلودگی گذرا رخ دهد و مصرف بیش از حد ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی‌تر شود.

بی‌حسی نخاعی در سگ‌ها ممکن است آن‌ها را مستعد شوک کند.

تزریقات باید بلافاصله بعد از کشیدن دارو از ویال انجام شود، زیرا ممکن است محصول با اجزای فلزی سرنگ واکنش نشان دهد.

گوشت: 5 روز

‌شیر: 96 روز ‌

در دمای 30-15 درجه سلسیوس، دور از نورنگهداری شود.

از یخ ‌زدگی محافظت کنید.

پس از اولین استفاده، به مدت 28‌ ‌روز قابل استفاده است.

فروش بدون نسخه دامپزشک ممنوع است.