زایلامکس

هر میلی‌لیتر حاوی :

زایلازین (هیدروکلراید)            ‌100  میلی گرم

1-گاو (با وزن 200 کیلوگرم یا بیشتر)
2-اسب

زایلازین به عنوان یک آگونیست قوی، بر روی گیرنده های آلفا 2 آدرنرژیک عمل می کند و در گروه داروهای آرامبخش و ضد درد طبقه بندی می شود و دارای خواص شل کنندگی عضلات است.

به عنوان آرامبخش و داروی پیش بیهوشی تجویز می شود.

گاو:

روش مصرف به صورت تزریق عضلانی است.

مرحله یک: آرامبخش همراه با کاهش خفیف تون عضلات، دام قادر به ایستادن است.

مرحله دو: آرامبخش، کاهش محسوس تون عضلات، تا حدی ایجاد بی دردی. معمولا دام قادر به ایستادن است.

مرحله سوم: آرامبخشی عمیق، کاهش تون عضلانی و ایجاد بی دردی بیشتر. دام به پهلو می خوابد.

مرحله چهارم: آرامبخشی بسیار عمیق، کاهش شدید تون عضلات و ایجاد نهایت بی دردی‌‌.‌‌ دام به پهلو می خوابد.

اسب:‌ به صورت وریدی آهسته

6/0 تا 1 میلی لیتر از محلول به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن (6/0 تا 1 میلی گرم زایلا‌زین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) یک نوبت ‌

به علت خاصیت شل کنندگی عضلات، در حیواناتی که انسداد دستگاه گوارش دارند، برای جلوگیری از تشدید اثرات انسداد و بروز استفراغ در دام، مصرف نشود.

در حیواناتی که دچار نارسایی کبدی یا کلیوی، اختلالات تنفسی، ناهنجاری های قلبی، کاهش فشار خون و یا شوک هستند، استفاده نشود.

در حیوانات دیابتی، استفاده نشود.

در حیواناتی که سابقه تشنج دارند، مصرف نشود.

در گاوهای با وزن کمتر از 200 کیلوگرم و کره اسب های با سن کمتر از 2 هفته مصرف نشود.

در مرحله انتهایی آبستنی (به استثنای هنگام زایمان)، به دلیل خطر زایمان زودرس، مصرف نشود.

به طور کلی عوارض جانبی ، معمولا برای یک آگونیست ‌آلفا 2‌ آدرنرژیک می تواند به شکل برادی کاردی، آریتمی برگشت پذیر و افت فشار خون رخ دهد.

مرکز تنظیم دمای بدن می تواند تحت تاثیر قرار گرفته و در نتیجه آن، دمای بدن بسته به دمای محیط می تواند کاهش یا افزایش یابد.

افت تنفس و یا ایست تنفسی ممکن است، رخ دهد.

گاو:

زایلازین در گاو ممکن است باعث زایمان زودرس شود و همچنین لا‌نه گزینی تخمک بارور شده یا سلول تخم لقاح یافته را کاهش می دهد.

گاهی اوقات مدفوع گاوهایی که دوز بالایی از زایلازین دریافت کرده اند، به مدت 24 ساعت شل می شود.

سایر عوارض جانبی شامل خرناس، ترشح شدید بزاق، آتونی شکمبه ، آتونی زبان، برگشت غذا به دهان، نفخ ، استریدور بینی، هیپوترمی، برادی کاردی، افزایش دفع ادرار و پرولاپس برگشت پذیر آلت تناسلی است.

اسب:

اغلب اسب ها هنگام رفع اثر آرامبخشی دارو، شروع به تعریق می کنند.

به طور ویژه در اسب، برادی کاردی شدید و کاهش تعداد تنفس گزارش شده است.

به دنبال تزریق دارو در اسب، معمولا افزایش فشار خون گذرا و متعاقب آن  افت فشار خون رخ می دهد.

تکرر ادرار نیز در مواردی گزارش شده است.

لرزش و انقباض عضلات در پاسخ به محرک های شدید شنوایی یا فیزیکی ممکن است بروز کند. همچنین به ندرت عکس العمل های شدیدی پس از تزریق زایلازین، در اسب گزارش شده است.

آتاکسی و پرولاپس برگشت پذیر آلت تناسلی ممکن است رخ دهد.

در موارد بسیار نادر به دنبال کاهش موقت حرکات روده ها ناشی از تزریق زایلازین، ممکن است کولیک خفیف بروز کند.‌‌

در اسب بهتر است تا رفع کامل اثرات دارو، خوراک دهی قطع شود.

گاو:

گوشت و احشاء: ‌‌1 ‌روز‌‌

شیر: ندارد.

اسب:

زایلازین مانع حرکت طبیعی روده می شود. به همین دلیل، تنها باید در مواردی از اسب های مبتلا به کولیک استفاده شود که به مسکن ها پاسخ نمی دهند. از مصرف زایلازین در اسب هایی که سکوم آنها دچار اختلال عملکرد است، اجتناب شود.

اسب پس از درمان با زایلازین، تمایلی به راه رفتن ندارد، بنابراین دارو را باید در صورت امکان در محل معاینه تزریق کرد.

در اسب های حساس به لامینایتیس (التهاب بافت مورق سم) این محصول باید با احتیاط مصرف شود.

اسب هایی که دچار نقص عملکرد یا بیماری مجاری تنفسی هستند، ممکن است دچار تنگی نفس منجر به مرگ شوند.

باید حداقل مقدار مورد نیاز دارو تجویز شود.

تجویز همزمان با سایر داروهای پیش بیهوشی یا بیهوشی باید بررسی شود. در این بررسی باید ترکیب و مقدار مصرف دارو و ماهیت جراحی را در نظر گرفت. دوزهای توصیه شده احتمالا بسته به انتخاب داروی بیهوشی متفاوت است.

گاو:

نشخوارکنندگان نسبت به اثر زایلازین بسیار حساس هستند. معمولا گاوها در دوزهای پایین قادر به ایستادن هستند، اما در بعضی از موارد ممکن است توانایی ایستادن نداشته باشند. در بالاترین مقادیر توصیه شده، بیشتر دام ها به پهلو می افتند و برخی از آن ها در حالت خوابیده به پهلو تلف می شوند.

پس از تزریق زایلازین عملکردهای عصب حرکتی نگاری-شکمبه کاهش می یابد که ممکن است منجر به نفخ شود. چند ساعت پیش از تزریق زایلازین توصیه می شود، آب و خوراک دام قطع شود.

در مرحله آرام بخشی، گاوها قادر به آروغ زدن، سرفه کردن و بلع هستند، اما این توانایی ها کاهش می یابد، به این دلیل باید گاوها در دوره بازگشت از آرامبخشی در حالت نشسته بر روی جناغ و تحت نظر قرار گیرند.

در گاوها ممکن است تجویز عضلانی دارو با مقادیر بالاتر از 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (به دلیل نارسایی تنفسی و گردش خون) دام را در معرض خطر مرگ قرار دهد. به این دلیل محاسبه بسیار دقیق مقدار مصرف دارو، ضروری است.

این محصول فقط باید در گاوهایی با وزن 200 کیلوگرم یا بیشتر  استفاده شود. از آنجا که این محصول دارای غلظت بالایی است تنها اندکی انحراف از حجم اصلی تزریق می تواند منجر به بروز عوارض جانبی جدی شود.

برای گاوهایی با وزن کمتر از 200 کیلوگرم از زایلازین 2% استفاده شود.

تجویز همزمان با سایر دارو های پیش بیهوشی یا بیهوشی باید بررسی شود. در این بررسی باید ترکیب و مقدار مصرف دارو و ماهیت جراحی را در نظر گرفت.

به دلیل عدم وجود مطالعات کافی، این محصول را نباید با سایر دارو های دامپزشکی مخلوط کرد.

سایر داروهای تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی (باربیتورات ها، ضد دردهای اوپیوئیدی، داروهای بیهوشی، آرامبخش و غیره) در صورت استفاده با زایلازین ممکن است باعث تشدید سرکوب سیستم اعصاب مرکزی شوند. ممکن است در چنین مواردی نیاز به کاهش مقدار مصرف این داروها باشد. به این دلیل زایلازین باید با احتیاط همراه با داروهای مسکن یا آرامبخش استفاده شود.

زایلازین به دلیل آنکه ممکن است آریتمی بطنی ایجاد کند، نباید همراه با داروهای سمپاتومیمتیک مانند اپی نفرین استفاده شود.

آریتمی های بطنی با مصرف همزمان سولفونامیدهای تقویت شده وریدی با آگونیست های آلفا 2 که ممکن است کشنده باشد، گزارش شده است. با آنکه چنین عوارضی در مورد این محصول گزارش نشده است، توصیه می شود در اسب هایی که زایلازین تزریق  شده است، از تجویز وریدی محصولاتی که حاوی تریمتوپریم/سولفونامید هستند، خودداری شود.

به دلیل اینکه حیوانات ممکن است با محرک های خارجی تحریک شوند، حیوانات را در محیطی آرام نگه دارید.

از تزریق داخل شریان، اجتناب شود.

به علت بروز نفخ در حالت خوابیده به پهلو در گاو ها باید آن ها را به حالت نشسته بر روی جناغ نگه داشت.

برای جلوگیری از استنشاق بزاق و خوراک، باید سر و گردن دام را پایین قرار داد.

پیش از مصرف این محصول  خوراک دام ها باید قطع شود.

حیوانات مسن و ناتوان به زایلازین حساس تر هستند، در حالی که حیوانات عصبی یا بسیار تهییج شده ممکن است به دوز های بالاتری نیاز داشته باشند.

بهتر است زایلازین در حیوانات دهیدراته با احتیاط مصرف شود.

تزریق آتروپین پیش از شروع درمان، باعث کاهش ترشح بزاق و برادیکاردی می شود.

بیش از مقادیر توصیه شده مصرف نشود.

پس از تزریق، باید اجازه داد تا اثر آرامبخشی دارو به طور کامل نمایان شود.

توصیه می شود حیوانات در محیط هایی با دماهای بالاتر از 25 درجه سانتیگراد، خنک و در دماهای پایین گرم شوند.

در اقدامات درمانی دردناک، زایلازین همیشه باید همراه با بی حسی موضعی یا عمومی تزریق شود.

زایلازین علائم مشخصی از آتاکسی را ایجاد می کند. به همین دلیل، در مواردی که اندام های انتهایی دام درگیر است و هنگام اخته کردن اسب در حالت ایستاده، باید با احتیاط مصرف شود.

حیوانات تحت درمان باید تا زمانی که اثرات دارو (به عنوان مثال اثرات دارو بر عملکرد قلبی و تنفسی و پس از عمل) به طور کامل رفع شود، پایش و برای جلوگیری از نزاع با یکدیگر، جدا نگهداری شوند.

در صورت مصرف خوراکی یا تزریق اتفاقی در انسان، بلافاصله به پزشک مراجعه و بروشور یا برچسب دارو را نشان دهید. در این حین، به دلیل اثرات آرامبخشی و تغییر احتمالی فشار خون، رانندگی فرد در معرض خطر ممنوع است.

از تماس با پوست، مخاطات و چشم جلوگیری شود.

در صورت تماس با پوست، بلافاصله محل تماس را با آب فراوان بشویید.

لباس های آلوده به دارو را که مستقیما با پوست در تماس هستند، از تن در آورید.

در صورت تماس اتفاقی با چشم، با آب فراوان و تمیز بشویید.

در صورت بروز علائم بالینی به پزشک مراجعه کنید.

در صورت‌ ‌به کار بردن این محصول توسط خانم های باردار،  برای اجتناب از تزریق اتفاقی به خود به دلیل امکان بروز انقباضات رحمی و کاهش فشار خون جنین پس از قرار گرفتن در معرض دارو به صورت سیستمیک، باید احتیاط ویژه در نظر داشت.

اگرچه مطالعات آزمایشگاهی بر روی موش ها هیچ گونه شواهدی مبنی بر اثرات سمی یا تراتوژنیک بر روی جنین نشان نداده است، با این حال استفاده از این محصول در دو سوم ابتدای دوره آبستنی، فقط باید بر اساس نظر دامپزشک تجویز شود. در مراحل آخر آبستنی (به ویژه در گاو) به استثنای زمان زایمان، به دلیل اینکه زایلازین باعث انقباضات رحمی می شود و ممکن است موجب زایمان زودرس شود، مصرف نشود.

به دلیل آنکه با افزایش تون رحم ممکن است احتمال لانه گزینی سلول تخم لقاح یافته کاهش یابد، در گاوهایی که دریافت کننده جنین های انتقالی هستند، استفاده نشود.

دور از دید و دسترس کودکان نگهداری شود.

زایلازین یک آگونیست گیرنده آلفا دو آدرنژیک است، علائم پس از جذب ممکن است شامل آرام بخشی وابسته به دوز، کاهش تعداد تنفس، برادی کاردی، افت فشار خون، خشکی دهان و هیپرگلایسمی باشد. آریتمی های بطنی نیز گزارش شده است. علائم تنفسی و همودینامیک دام باید به صورت علامتی، درمان شوند.

در دمای 30-15 درجه سلسیوس و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شود.

در دمای یخچال نگهداری نشود و از یخ زدگی دارو ممانعت شود.

پس از اولین استفاده، به مدت 28‌ ‌روز قابل استفاده است.

فروش بدون نسخه دامپزشک ممنوع است.