هر میلی لیتر حاوی:
لینکومایسین (هیدرو کلراید) | 50 میلی گرم |
اسپکتینومایسین (سولفات) | 100 میلی گرم |
لینکومایسین توسط استرپتومایسس لینکولنزیس (S. lincolensis) تولید شده و به آسانی در آب حل می شود.
اسپکتینومایسین توسط استرپتومایسس اسپکتابیلیس (S. lincolensis) تولید می شود، کمی حالت قلیایی داشته و در آب حل می شود.
لینکومایسین از گروه آنتی بیوتیک های لینکوزآمیدی است که خاصیت باکتریواستاتیکی دارد. این دارو به محل 50s ریبوزم باکتری ها متصل شده و سبب مهار ساخت پروتئین می شود. علت ایجاد مقاومت به این دارو ناشی از عدم توانایی اتصال این آنتی بیوتیک به ریبوزوم است.
اسپکتینومایسین از گروه آنتی بیوتیک های آمینوسیکلیتول است. این آنتی بیوتیک از طریق اتصال به محل 30s ریبوزوم باکتری مانع از سنتز پروتئین می شود. تجربه آزمایشگاهی نشانگر این است که مصرف توام این دو آنتی بیوتیک تاثیری به مراتب بیشتر از مجموعه اثر در حالت جداگانه به روی گونه های مایکوپلاسما و باکتری ها دارد.
بیشترین سطح سرمی لینکومایسین 6-4 ساعت بعد از تزریق ایجاد می شود. این آنتی بیوتیک به طور وسیع در بدن منتشر می شود و غلظت آن در اکثر بافت ها از جمله استخوان ها به میزان مناسبی می رسد. بیشترین غلظت دارو در کبد و کلیه ها و کمترین غلظت آن در مایع مغزی – نخاعی (CSF) قابل جستجو است. لینکومایسین در کبد متابولیزه شده و از طریق صفرا (مدفوع) و ادرار دفع می شود. اسپکتینومایسین پس از تزریق به خوبی جذب شده و در مدت زمان یک ساعت به حداکثر غلظت سرمی می رسد. این دارو وارد چشم و مایع مغزی – نخاعی نمی شود و میزان اتصال آن به پروتئین پایین است. این دارو درکلیه ها از طریق ترشح گلومرولی و بدون تغییر وارد ادرار می شود.
محلول تزریقی لینکومایسین + اسپکتینومایسین برای درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های حساس به لینکومایسین و یا اسپکتینومایسین (مانند گرم مثبت هایی چون استافیلوکوک، استرپتوکوک های بتاهمولیتیک و گونه های مایکوپلاسما و برخی گرم منفی ها) در سگ و گربه استفاده می شود.
سگ و گربه: روزانه 1 میلی لیتر به ازای هر 5 کیلوگرم وزن بدن، به صورت داخل عضلانی و تکرار 12-24 ساعت بعد و ادامه درمان به مدت 3 تا 7 روز
محل اتصال این آنتی بیوتیک به ریبوزوم در نزدیکی جایگاه اتصال کلرامفنیکل و اریترومایسین بوده و احتمالاً قسمتی از جایگاه برای اتصال این آنتی بیوتیک ها مشترک است که این موضوع می تواند نمایانگر چگونگی اثر آنتاگونیستی بین لینکومایسین و اریترومایسین باشد.
لینکومایسین با نووبیوسین و سولفات کانامایسین ناسازگار است.
لینکومایسین با بنزیل پنی سیلین و فنی توئین سدیم ایجاد رسوب می کند.
ماکرولیدها و کلرامفنیکل با لینکوزامیدها اثر آنتاگونیسم دارند، بنابراین نباید به طور هم زمان استفاده شوند.
در حیوانات حساس به دارو استفاده نشود.
در دمای 30-15 درجه سلسیوس و دور از نور نگهداری شود.
از یخ زدگی محافظت شود.
محتویات ویال بعد از شروع اولین استفاده به مدت 28 روز قابل استفاده است.
دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
Copyright 2021 Rooyan Darou All Rights Reserved ©